Uyu güzel gece, uyu..
Rüyana girsin kutup yıldızı...
Kayan yıldız ninni olsun sana...
Gece lamban ay olsun...
Uyu güzel gece.. Uyu...
Bir sen bir ben bir de bu şehir kaldık uyanık zaten..
Sen de uyu ki, yalnızlığın dibine vurayım.
Sabaha tanımayacak nasılsa beni bu ,
Derdi dağlardan büyük koca şehir...
Bari bırak da, onla başbaşa kalayım..
İçimdeki boşluk, senin olan gökyüzünden
Çok daha büyük çünkü...
Senin elbet bir sonun var güzel gece..
Ama benim mutsuzluğumun, umutsuzluğumun
Ve her nasılsa,
Bir tutam sevdamın;
Ne yazık ki bir sonu yok...
Senle paylaşamam, sen beni anlayamazsın çünkü..
Seni hiçbir zaman yalnız bırakmayan kutup yıldızın var..
Şu anda tam olarak gözümün içine bakan,
Beni efkara boğan kocaman bir mehtabın var..
Ama bu şehir anlar beni..
Anlar anlamasına da, sadece sen olduğun zaman anlar...
Çünkü sen gittiğinde, tanımaz beni bu şehir...
Oyalanır bir şekilde..
Varsın oyalansın, neticesinde o da yalnızdır...
Bırak onla beni, paylaşayım işte
Derdimi, efkarımı, kederimi...
Sen uyu mışıl mışıl.. Dinleme beni...
Sen dinledikçe ben kötü oluyorum..
Sen duydukça dalgalanıyorum, esiyorum..
Sen bana şöyle baktıkça yukardan
Ben, erim erim eriyorum...
Bırak beni gece, uyu artık...
Nasıl olsa sabaha tanımayacak beni bu şehir,
Bırak da onunla yalnızlığımı paylaşayım...